20 Haziran 2011 Pazartesi

Arızadan Arızaya

Öyle bir ilişki yaşıyoruz ki filmini çeksen komedinin önde gideni olur.

Koskoca insanlarız bir kere; işlerinde bir yere gelmiş, hayatlarını kurmuş, hatalar yapmış, dersler almış, düşmüş gene kalkıp devam etmiş, bazen kaçmış bazen yapışıp kalmış, dostlar edinmiş, dostlar yitirmiş, gülmüş, ağlamış, dibine inmiş, zirvesine çıkmış iki insandan bahsediyorum.

Gel gör ki bu iki koskoca insan, bir araya geldiklerinde, bebeğin önde gideni olup, iki satırlık ilişkiyi yüzlerine gözlerine bulaştırıp, kendilerine hayatı cehennem haline getirmeyi de başarıyorlar.

Diğer tarafından bakınca da şuna şaşırmamak elde değil, bünyeleri bu kadar bambaşka olup da bu kadar duyguyla dolu olmak nasıl mümkün oluyor acaba? Birbirinin dibinden öteye gitmemek için direnirken, uzaklaşmak ihtiyacında olmak da ayrı eğlenceli hani!

Ben ilgi seviyorum kardeşim, ısrar istiyorum, ikna edilmek istiyorum. Ya öbürü? Israr etmeyi, ilgi göstermeyi, istediğini belli etmeyi beceremiyor!

Örnek diyalog şu;

O:  Canım, bende kalalım bu haftasonu.
Ben:  Evde çok işim var amaaaa...  :(
O: Tamam, peki. Sen bilirsin...   :(

Nasıl yaaa ? Nereden çıktı bu "tamam peki"? "Boşver işi, benden önemli mi" de bir kere, bak bakalım ne kadar hazırım kandırılmaya. Sinir oluyorum bu duruma artık iyiden iyiye. İş sarpa sarıp ben tam gaz arızaya geçince, bakıyor başka çare yok, oturup anlatıyor bana uzun uzun; "ben başaramıyorum" diyor, "ne kıymet verdiğimi ne de ne kadar çok istediğimi ifade edemiyorum. İstemesem zaten bahis dahi etmiyorum, ama birşey söylediysem tam kalbimden söylüyorum" diyor. İki gün bu açıklama ile adam olup, üçüncü gün gene maması az gelmiş bebeler kıvamında arızaya geçiyorum.

Yorduk yeminle birbirimizi. Hem de ne yormak. Bensiz olamıyor ama istediğimi de vermiyor, onun bu duruşunu da ben sevemiyorum. Ama ayrı da duramıyorum. Bazen aşkla dolup taşıyor, bir taraftan sıkayım şunun gırtlağını olup bitsin diye pis pis ortam kolluyorken buluyorum kendimi.

Az kaldı, üçüncü sayfa haberi olucaz, sizler de okuyup "Amannn, bu kadın bu yapacağını zamanında bize dediydi" diyeceksiniz. En azından diğer duygusunu ifade edemeyenlere ibret olur da başka kardeşlerimin işine yarar diye koyuyorum yazıya noktayı.

Öğlen olmuş bile, bana müsade, makyaj tazelenecek, öğle yemeği ketum sevgiliyle birlikte yenecek ;)

4 yorum:

  1. ne seninle ne sensiz misali bir çiftsiniz siz anlaşılan :)))

    YanıtlaSil
  2. Karışık kuruşuk bir çiftiz sanki :)))

    YanıtlaSil
  3. ahahaha :D kadın olmak zor be! kendimden biliyorum, zor :)

    YanıtlaSil
  4. Birazcık nazlanmak hakkımız değil mi ama yaaa :))))

    YanıtlaSil